Syn hazardzista

[lukrecjaborgia]

Ale niestety wszystko wracalo w najmniej oczekiwanym momencie .

matis2013, jakie to byly momenty, zalamania? czy jakies inne intensywne przezycia?

[zbysob]

czyli tak naprawde to Ty starasz sie bardziej od niego. Rozumiem ze to cholernie trudne patrzec jak wlasne dziecko robi sobie kuku (pewnie sam nie dalbym rady) ale teraz troche jest tak ze to Ty robisz kuku (z milosci ale zawsze) . Ulica to nie jest koniecznosc - to JEGO WYBOR. Coz temat cholernie trudny i pokazujacy ze raczej bliscy nie sa w stanie wytrzymac presji i pomoc w ich wykonaniu jest malo mozliwa.
Gdzies juz pisalem (i nie tylko ja) ze warunkiem koniecznym bylo osiagniecie takiego stanu przy ktorym gotowy bylem zrobic cokolwiek zeby sie zmienilo. To JA chcialem zeby sie zmienilo. Tak dlugo jak chciano za mnie to po prostu nie dzialalo. Teraz TY uznalas ze juz wystarczy tych doswiadczen - oby to byl ten wlasciwy moment.

dlaczego tak długo pozwoliłaś synowi żyć na ulicy?

moze sie okazac ze jednak bylo za krotko. Wiem ze to trudne do zrozumienia i zaakceptowania - podanie reki w uzaleznieniu oznacza czasem bardzo bolesne doswiadczenia. Dla obu stron niestety.

[lukrecjaborgia]

tak, mysle dokladnie tak samo. stad moje obawy

[niesia]

dzień dobry.
jestem głęboko wzruszona po przeczytaniu wątku, zwłaszcza Twoich postów, lukrecjaborgia. dziękuję. co do Twoich wątpliwości z pomocą synowi przychylam się do komentarza zbysoba, że być może za krótko trwało życie na ulicy i że kluczowe jest

osiagniecie takiego stanu przy ktorym gotowy bylem zrobic cokolwiek zeby sie zmienilo.

, ale to juz wiesz.
chcę Ci przekazać mój ogromny szacunek i podziw dla Ciebie, jak matka matce (nawet jeśli mój syn ma siedem lat )
niesia
ps. trafiłam na forum po długiej przerwie z trochę dziwnych powodów, ale już wiem, że dobrze się stało - w tej wspólnocie jest siła (mimo wszystkich zastrzeżeń, na których /chwilowo teraz/ się nie skupiam)

[matis2013]

matis2013, jakie to byly momenty, zalamania? czy jakies inne intensywne przezycia?

Z perspektywy czasu(terapi ,poznawania samego siebie ) moge powiedziec ze prawie zawsze powracalem do gry gdy wszystko sie ukladalo , gdy wychodzilem z dlugow ,gdy odnosilem sukcesy w zyciu zawodowym...Gdy wszystko sie ukladalo w mojej rodzinie .Po prostu nie umialem sobie poradzic z tym ze jest dobrze .Dla mnie czyms normalnym bylo gdy zostawialem zgliszcza po sobie ,uwazalem ze nie jestem wart niczego . Ale wcale nie musi tak samo byc u twojego syna .Tak jak Zbysob napisal warunkiem zmiany jest to ze ja bede widzal potrzebe zmiany nikt za mnie nie jest w stanie tego zrobic

[gandzia]

Jestem matką hazardzisty. Wszystko co czytam w tym wątku już znam za wyjątkiem wyrzucenia syna z domu. Mam jednak dodatkowy problem w postaci obwiniania się, że nie zauważyłam pojawiającego się/istniejącego problemu. To mój jedyny syn, a ja nic nie zauważyłam, nic nie przeczuwałam, myślałam, że wszystko jest w absolutnym porządku..... Teraz nie potrafię mu pomóc, nie rozumiem tego problemu, czytam, rozmawiam, modlę się i nic....Obydwoje z mężem zawieźliśmy go na miting, są spotkania z terapeutą..... Ja zamiast widzieć jakieś światło w tunelu coraz bardziej pogrążam się w strachu i bezradności....Nie radzę sobie....

[milo]

Witaj, gandzia .
Czytaj więcej wątków w dziale WSPÓŁUZALEŻNIENIE .
Nie Ty jedna tak masz , czujesz, przeżywasz, myślisz.

Są tu tez inni rodzice hazardzistów.

Czytaj.
Pisz.
Bierz kontakty i rozmawiaj.

Jeśli w pobliżu znajdziesz, to idźcie z mężem na mityng Haz-Anon , a jak nie ma w pobliżu, to może być także Al-Anon.

http://anonimowihazardzisci.org/wsp%C3% ... -anon.html

"Radzenie sobie" przyjdzie, gdy zaczniesz "leczyć" siebie i swoje współuzależnienie.

Pozdrawiam
Bożena

[asia]

. Teraz nie potrafię mu pomóc, nie rozumiem tego problemu, czytam, rozmawiam, modlę się i nic....

A gdyby miał np. chore zęby. Też nie rozumiesz skąd , bo przyczyny są różne. Możesz czytać i nic z tego nie wyniknie. Możesz też poprosić Boga aby wyleczył zęby. Nie wyleczy, pokaże Ci drogę do dentysty. Ale to i tak syn musi doń pójść.
Jak widzisz to raczej działania pozorne z Twojej strony.
Przejdź do działań konkretnych. Nie umiem Ci doradzić , bo nie znam Waszej rodziny.
Na forum wskazówki i odpowiedzi.

[ula.h]

Obydwoje z mężem zawieźliśmy go na miting, są spotkania z terapeutą.

Z takim samym zaangażowaniem możesz zająć się sobą.

[Edyśka]

Witam serdecznie. Jestem mamą hazardzisty i dzisiejszy dzień jest taki trudny, tak ciężko mi z tym wszystkim. Mój syn od 8 dni jest w ośrodku w Stalowej Woli, ale niestety nie z własnego wyboru. Bardzo chętnie porozmawiam z jakąś mamą, która tak jak ja nie radzi sobie z tym problemem.

[Agnieszka1234]

Mój syn od 8 dni jest w ośrodku w Stalowej Woli, ale niestety nie z własnego wyboru.

Edyśka Twój syn jest w najbezpieczniejszym miejscu dla hazardzisty. A że nie ze swojej woli ? Rzadko się zdarza, żeby któryś z uzależnionych jechał dobrowolnie. Pozostaje nadzieja, że w trakcie terapii zaskoczy i będzie chciał żyć na trzeźwo.
Podejrzewam jak bardzo Ci ciężko. Znalazłaś wsparcie, którego potrzebujesz ? Próbowałaś mitingu ? Może w Twojej okolicy są gdzieś spotkania Haz-Anon, albo chociaż Al-Anon ? Myślę, że warto się wybrać. Ja poznałam wiele matek uzaleznionych właśnie na spotkaniach Al Anonu.
Mam też nadzieję, że mamy z forum już się do Ciebie odezwały. Kilka ich tu jest.
Pozdrawiam Cię i życzę spokoju.

[gandzia]

Bardzo chętnie porozmawiam z jakąś mamą, która tak jak ja nie radzi sobie z tym problemem

Ja też chętnie porozmawiam. Razem jest pewnie łatwiej, musimy spróbować.

[ula.h]

gandzia, zrobiłaś coś dla siebie od ostatniego wpisu? Spa, góry z mężem?

[zbysob]

ula jak zaciągnąć męża do spa że o górach już nie wspomnę ?

[ula.h]

Spa samodzielne, z mężem w góry to tradycja. Znamy się też prywatnie