Porozmawiajcie ze mną prosze..

[Elena1]

Chłop ze wsi,nie czuje sie uzależniona od hazardu. Nie mam ochoty spłacać długów męża ani mu w tym pomagac. Nie interesuje mnie już czy gra i gdzie gra ani za ile obstawia. To nie jest tez tak że ja utrzymuje sama mieszkanie, bo on płaci comiesięczną rate kredytu hipotecznego i rate kredytu ktory wzieli mu rodzice, a ja rachunki. Czy jestem gotowa zostawić go, tak, jestem gotowa na to. Gdzieś oczami wyobrqźni widze taką możliwość jesli nasze życie miałoby tak wyglądać jak w chwili obecnej.
Oczywiscie szoda mi tego małżeństwa i tego jak odczuje tą sytuacje nasze małe dziecko, ale ja już teraz nie mam wsparcia, ani emocjonalnego ani finansowego.
Mam tylko w domu męża, który kiedyś był dla mnie wszystkim a dziś jest problemem i utrapieniem.
Wg tego co tu czytam, kiedy powiem mu albo gra albo ja to zapewne odpowie , że ja, a później pójdzie zagrać bo to będzie silniejsze....

Aga43
Ciezko się żyje pod jednym dachem z czlowiekiem który stał sie obcy. Ciężko patrzec jak stacza sie i kombinuje, wiedząc jak dobrym człowiekiem jest kiedy nie jest pochłonięty nałogiem.

[chłop ze wsi]

1. Nigdzie nie napisałem że jesteśuzalezniona od hazardu tylko że masz problem z hazardem bo mąż Twój najwyraźniej nie ma tego problemu
2.

albo gra albo ja to zapewne odpowie , że ja, a później pójdzie zagrać bo to będzie silniejsze....

I znowu nie wiesz co się wydarzy a antycypujesz przyszłość. Gdybyś zetknęła się z profesjonalnym terapeutą
dowiedziałabyś się o stawianiu granic, o ponoszeniu konsekwencji . Być może możesz posatwić mężowi mniej ostateczna granicę ?

jak dobrym człowiekiem jest kiedy nie jest pochłonięty nałogiem.

Bo on pewnie jest dobrym człowiekiem tyle że na dziś chorym. A hazard leczy sie inaczej niż powszechnie znane choroby. Samo forum to trochę mało, spotkaj się z terapeutą.

powodzenia

[chudym]

Cześć Elena1,
Przeczytałem Twoje posty i osób które się udzielają, chcę Ci coś pokazać. Fajnie że zdobywasz wiedzę na forum, może spróbuj poczytać o współuzależnieniu, chyba to pominęłaś, a z tego co piszesz tutaj to wszystko właśnie na to wskazuje.
1. Napisałaś że nie skrzywdził Cię słownie, tak? A kłamstwa nie krzywdzą? Jak mówił że nie gra? To Cię nie krzywdziło i wywoływało uśmiech na twarzy?
2. Nigdy wcześniej nie dopuścił się kradzieży? A skąd wiesz jak Cię ciągle okłamywał?
3. Nie zdaje sobie sprawy z tego co robi? Jak nie? Niepoczytalność ma stwierdzoną? Jest w ciągu hazardowym, robi to wszystko świadomie, jasne że zdaje sobie z tego sprawę, co więcej, pewnie nawet myśli o konsekwencjach swoich czynów, ale nałóg jest silniejszy od tych myśli więc gra dalej, ŚWIADOMIE.
4. Napisałaś że nie boisz się przyszłości bez niego, a dalej czytam "Ja nie chcę go tracić", no to jak to jest? Jak się nie boisz to chyba powinnaś nie mieć z tym problemu.
5. Napisałaś też że "Czuję się silnie z tym wszystkim", tak? A wcześniej napisałaś "Mam dość takiego życia".

Jest tego wiele w Twoich postach, raz chcesz pomagać, zaraz jesteś silna i dasz radę sama, mimo to szukasz pomocy na forum, jesteś w błędnym kole, niebezpiecznym kole, forum nie rozwiąże Twoich problemów, a takie masz, emocjonalnie widać jak jesteś związana z mężem, forum jest dobre, ale po tym co piszesz to powinnaś się zgłosić do psychoterapeuty, nie umiesz stawiać granic, tkwisz w tym, czekasz na cud, takiego nie będzie. Fajnie że masz świadomość tego że jak ktoś idzie na terapię dla swojej żony/męża czy kogoś a nie dla siebie to raczej nic z tego nie będzie, terapię robi się dla siebie, i Tobie to tutaj wszyscy polecają, ja także. Kończąc, napisałaś post 2 maja, jest dziś 21 maja, minęło 19 dni, co się zmieniło w Twoim życiu, w waszym małżeństwie, jest tak samo? Nawet nie chcę myśleć ile możecie być w takiej rozłące, a dziecko macie przecież, pójdź na terapię dla siebie, nie dla męża, to jest Ci bardzo potrzebne, nie ma się z czym wstrzymywać, widać jaki masz bagaż emocjonalny, terapeuta pomoże Ci go rozładować, to na pewno. Patrz ile Twój mąż czeka na terapię, i jest z nim coraz gorzej, zrób rachunek sumienia, pomyśl od ilu dni, tygodni, miesięcy, od jakiego czasu masz taki stan, teraz pomyśl że to się nie poprawi samo z siebie. Piszesz że jesteś silna, więc mocnym krokiem podąż na terapię jeżeli zależy Ci na Twoim zdrowiu, życiu, mąż nie musi, nie zmusisz go, zechciej Ty pójść.

[asia]

Asia czy absolutnie każdy musi iść na terapie współuzależnionych?

Pewnie że nie musi. I absolutnie każdy uzależniony też nie musi iść na terapię.

[Elena1]

Jest tak dokładnie jak piszecie. Jestem silna i świadoma. Uśmiecham sie do ludzi, wychodze do pracy a w srodku 1000 myśli co dalej?

[miszokienka]

Nie ma co się siłować. Wszyscy potrafimy być bohaterami, a warto też pozwolić sobie na chwilę "słabości", czyli na wzięcie pomocy z zewnątrz. Celowo napisałem to tak, a nie inaczej, bo wg mnie zajęcie się sobą, przyjęcie pomocy, pokazanie swojej bezradności świadczy o ogromnej sile i odwadze. A w dodatku naprawdę pomaga.

Ostatecznie najważniejsze jest to, jak ja się czuję że syn sobą, czy siebie lubię, czy dbam o siebie, a nie to jak mnie widzą inni i co ludzie powiedzą. To ja żyję swoim życiem, a nie inni ludzie.

[tojatoja]

Uśmiecham sie do ludzi, wychodze do pracy a w srodku 1000 myśli co dalej?

to jest ogromne obciązenie jakie fundujesz sobie. Dodatek do tego co masz juz w domu. Wyniszcza Cię to udawanie nawet nie wiesz jak bardzo bo nie odczułas nigdy jak to jest zrzucić ta maskę. To co udajesz odbija się w domu z podwojną siła.
A czego konkretnie się boisz(oprócz przyznania sie przed sobą i innymi ze masz problemy i wg Ciebie jest oznaka słabości)idąc na terapie?

[chudym]

Jest tak dokładnie jak piszecie. Jestem silna i świadoma. Uśmiecham sie do ludzi, wychodze do pracy a w srodku 1000 myśli co dalej?

Więc gdzie ta siła? Nie widać jej po Tobie.

[Elena1]

Rozsypuje sie na milion kawałków... ja, taka silna i realnie myśląca, taka zaradna i ambitna. Kolejny dzień kiedy mąż znow dłużej został w pracy, wrócił z błędnym spojrzeniem i meczem w telefonie.... jutro nie pojdzie na terapie bo " nie może"... po trzech razach nagle " jutro nie może" .
Potraktował dom jak hotel i poszedł spać. A ja zostałam z tysiącem myśli, czy już sie do cholery nie zatrzyma? Wiedząc że ma długi z poprzednich gier w zeszłym roku robi kolejne? Ile to jeszcze może trwać?
Czy ktoś widział mojego męża tego który nie gra? Który przytula mnie po pracy i mówi kocham Cie?

[Elena1]

Pójde do psychoterapeuty. Zrobie to dla siebie!

[chudym]

Pójde do psychoterapeuty. Zrobie to dla siebie!

Gratulacje, dużo żalu jest w Tobie, to Ci pomoże.

[Elena1]

Kochani. Mam do was jeszcze pytanie. Jak to jest z komornikiem? Jesli maż bierze pensje na ręke nie na konto to komornik nie może sobie ściągnąć należności. W związku z tym musze sie liczyć z tym że zapuka do drzwi w końcu? Takich komorników maż ma chyba trzech...
Mieszkanie jest moje i tylko moje. Maż jest jednak tu zameldowany... co mam zrobić jak zapuka pan z teczką? Mąż ma świadomosc ze musi splacac ale na dzien dzisiejszy nie ma z czego

[milo]

komornik może zająć wynagrodzenie u pracodawcy
Dlatego tak ważne jest zasądzenie alimentów na dzieci - ponieważ alimenty maja pierwszeństwo w egzekucji komorniczej przed innymi zobowiązaniami


Zapierasz się pazurami i zębami przed własną terapią i mityngami - a właśnie o takich "drobnostkach" dowiedziałabyś się już miesiąc temu, gdybyś tam poszła ... bo zarówno na terapię grupową współuzależnienia jak i na mityngi chodzą kobiety, które te sprawy załatwiają we własnych "tematach" - od nich dowiedziałabyś się od razu i nie musiałabyś szukać odpowiedzi na takie oczywiste pytania tutaj

Ja to widzę tak : wymagasz od męża, by się leczył ... ale od siebie nie (bo on jest "chory" ), uważasz siebie za silną kobietę, zaradną, poukładaną (no wiesz wszystko ) - dokładnie tak samo, jak on .
"Siłaczka". "Zosia samosia". W systemie rodzinnym "bohater". "Wstyd". " Lustrzane odbicie ".
Rożnica jedynie jest taka, że on grał a Ty nie grałaś .
Ale - to ja tak to widzę - mogę się mylić .

Czas poprosić o POMOC : iść wreszcie na mityng


Pozdrawiam
Bożena (hazardzistka, współuzależniona, dda i in).

[kiedyskiedys]

Kochani. Mam do was jeszcze pytanie. Jak to jest z komornikiem? Jesli maż bierze pensje na ręke nie na konto to komornik nie może sobie ściągnąć należności. W związku z tym musze sie liczyć z tym że zapuka do drzwi w końcu? Takich komorników maż ma chyba trzech...
Mieszkanie jest moje i tylko moje. Maż jest jednak tu zameldowany... co mam zrobić jak zapuka pan z teczką? Mąż ma świadomosc ze musi splacac ale na dzien dzisiejszy nie ma z czego

jak nie moze, komornik wysyla pismo do pracodawcy . Prosze pieniadze powyzej 1633zl wysylac mi i koniec. Komornik zajmuje wynagrodzenie.

Jezeli macie dzieci idz do sadu po alimenty. Jak maz jest, ze tak to nazwe, prawie niewyplacalny , zalozmy ma 200tys dlugu przy dochodach rzedu 2,5-3tys to warto to zrobic. Lepiej placic na dziecko niz splacac same odsetki z zaciagnietych pozyczek, ktorych i tak nie zdazy przy tych dochodach za zycia splacic.

Komornikow maz moze miec trzech i trzydziestu ale to jeden bedzie prowadzil jego postepowanie, nastapi zbieg egzekucji.

[Elena1]

Dziękuje wam za każdą odpowiedz. Jesteście mi bardzo pomocni. Właśnie zaczynam kroczyć powoli w nowe życie, bardziej świadome. Otwieram oczy na to, czego wcześniej nie widziałam, a może nie chciałam widzieć.