adzia napisał(a):,takze probowałam ,byłam ,zeby nie było,ze nie chciałam
Wiesz co Adzia mam wrażenie, że poszłaś tam dla nas a nie dla siebie i spadł Ci kamień z serca, że terapeuta Cię nie przyjął. Nie za bardzo wierzę w to co tu piszesz, bo po jednej rozmowie terapeuta nie powie, że jest z tobą wszystko Ok tylko mu matkujesz.Jakbyś chciała byc na tej terapii powiedziałabyś stanowczo, że chcesz zostać na terapii. Wiesz ile z nas wyrzucali drzwiami a wchodziłyśmy oknami? tylko chęci jak widać ty ich nie masz, ale to Twoje życie.
że poszłaś tam dla nas a nie dla siebie i spadł Ci kamień z serca, że terapeuta Cię nie przyjął. )ona mnie przyjela siedziałam tam ponad godz,i chciałam sama tam pojsc bo myslam ze pomoze mi cos podpowie,glownie ja mowiłam ona sluchała,i po tym wszystkim jak zapytałam co i jak jak ona to widzi mnie ocenia to stwierdziłam ze wychodzi na to ze matkowałam mu a to ze pomagałam to zrozumiałe ze chciałam pomoc,ze wiem na czym polega ta choroba i nie ma pewnosci ze chodzac na terapie przestanie grac,wiec co ja mam robic jak sie zachowywac ?wiesz co odpowiedziała?w kazdej sytuacji inaczej i ,dobrze sobie radze-,ręce mi opadły,wiec pytam dalej czy powinnam ja tez chodzic na jakas terapie?-ona nie widzi potrzeby,to co miałam ja błagac na kolana?w koncu to ona jest profesjonalista-tak mi sie wydaje.Nie wiem naprawde o co chodzi wy inaczej tu piszecie ze wam pomagaja,rozmawiaja z Wami itd,a u mnie tego nie było.Uwierz mi tez bym chciała miec kogos z kim mogłabym pogadac,kto by mnie wysłuchał,doradzil,nawet to ze mi nie pomogła a sie wygadałam to jus mi było roche lepiej........
Adzia jak ja poszłam do Ośrodka to w sumie wiedziałam wszystko jak to powinno wyglądać, twarda miłość, konsekwencja itd. itp. Tylko nijak nie umiałam tego robić. Kompletnie tego nie czułam. Coś tam zrobiłam, coś wiedziałam, ale wiedza miała się nijak do tego co czułam. Na terapii nikt Ci nie powie co masz robić. W pewnym momencie zaczynasz po prostu czuć, że już wiesz jak ogarnąć to co wydawało się nie do ogarnięcia 
