" Objawy osobowości zależnej
Osobowość zależna została ujęta w Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób i Problemów Zdrowotnych ICD-10 pod kodem F60.7.
Ludzie z cechami osobowości zależnej przywiązują zbyt dużą wagę do relacji międzyludzkich. Podtrzymują często kontakty za wszelką cenę, jakby inni ludzie świadczyli o obrazie jednostki, definiowali jej tożsamość i dostarczali źródeł do kształtowania samooceny. Dla osób zależnych wystarczy, żeby ktokolwiek przy nich był. Niejednokrotnie rezygnują z własnych potrzeb, oczekiwań i marzeń, kiedy kolidują one z interesami osób, z którymi wchodzą w relacje. W skrajnych przypadkach osoby zależne godzą się na poniżające traktowanie, przemoc fizyczną i manipulację ze strony otoczenia.
Ludzie o cechach osobowości zależnej szybko uzależniają się emocjonalnie od innych. Czują, że muszą się oddać pod czyjąś opiekę, bo nie są w stanie samodzielnie zadbać o siebie. Stają się natrętni albo ulegli wobec innych. Dramatycznie przeżywają rozstania, źle czują się w samotności, nie chcą zrywać kontaktów a nawet mogą symulować objawy chorobowe, by wzbudzić litość i w ten sposób nakłonić do pozostania przy nich. Perspektywie samotności zwykle towarzyszy wszechogarniający lęk, niepokój, a niekiedy napady paniki. Życie osób zależnych zwykle koncentruje się wokół życia innych. Ze względu na potrzebę ciągłej opieki jednostki takie mogą podporządkowywać swoje poglądy innym, być chwiejne, niezdecydowane i angażować się w mało przemyślane i niestabilne związki.
Zakończenie jednego związku zwykle skutkuje poszukiwaniami następnego partnera. By nie utracić relacji, osoby zależne zazwyczaj tłumią swój gniew i niezadowolenie, trwają w związku, mimo jawnego dyskomfortu psychicznego. Osoby zależne często tworzą związki toksyczne, mogą znosić agresję fizyczną i znęcanie psychiczne. Pozostają w patologicznych układach interpersonalnych z przeświadczenia o swojej nieatrakcyjności i tego, że nie są godne uwagi. Mają zaniżoną samoocenę, brakuje im pewności siebie, czują się bezradne, dlatego we wszystkim, nawet w codziennych prostych wyborach, proszą o pomoc. Boją się, że same popełnią błąd i tylko inni są w stanie im pomóc. Bezustannie się kogoś radzą, dążą do uzyskania aprobaty otoczenia dla swoich wyborów. Ludzie z osobowością zależną są bierni, nijacy, pozbawieni charakteru. Stanowią odbicie lustrzane osób, z którymi wchodzą w bliskie związki.
Brakuje im indywidualizmu, a z drugiej strony pragną być zauważeni, by nie zostać samemu. Samotność to główne źródło niepokoju. Osobowość zależna może współwystępować z innymi problemami natury psychicznej, np. napadami paniki, zespołem lęku uogólnionego, depresją a nawet fobią społeczną . Osoby zależne są nadwrażliwe, mają poczucie nieprzystosowania społecznego. Nie chcą stawiać żadnych wymagań partnerowi w związku z obawy przed jego odejściem. Osoby zależne nie wykazują inicjatywy działania nie z deficytów w zakresie motywacji czy energii, ale z braku zaufania do własnych kompetencji. Osobowości zależnej nie można mylić z wyuczoną bezradnością. Zaburzenie osobowości zależnej świadczy raczej o pierwotnej bezradności i niezdolności do zakończenia symbiotycznej relacji z matką z okresu dzieciństwa.
Zaburzenie osobowości zależnej (ang. Dependent Personality Disorder) określano dawniej jako asteniczne zaburzenia osobowości. Inne nazwy osobowości zależnej, to: „zaburzenie objawowo – lękowe” albo „zaburzenie osobowości typu C”. Do cech charakterystycznych tego typu zaburzenia zalicza się przesadną potrzebę „bycia zaopiekowanym” przez kogoś, nadmierną uległość, lęk przed odrzuceniem i ograniczoną zdolność podejmowania ważnych życiowych decyzji. Osoba zależna pragnie scedować odpowiedzialność za swoje wybory na innych. Żywi przekonanie, że sama nie jest w stanie podjąć rozsądnej decyzji, jest skazana na porażkę, pomyłkę i liczne błędy i tylko inni ludzie mogą zabezpieczyć jej los."
Oczywiście to nie moje "mądrości"
Nie wszystkie "objawy" dotyczą akurat "mnie", jednak ten fragment daje mi wiele do myślenia i do pracy nad sobą.
