BLAGAM O POMOC!

[goska1205]

Dziekuje za odpowiedzi. Jestem bardzo przestraszony ale muszę się wziąć w garść.Z mężem jest coraz gorzej .Dziś poszedł do pracy ale był mało przytomny.Trzy dni spał, na pewno coś wcześniej wziął.Maz przyznaje się do hazardu ale do narkotykow nie ,,,Chciałabym aby się leczył ,ale tak naprawdę.Byl na dwóch wizytach u terapeuty,w sobotę nie pojechał bo nie mógł wstać z łóżka. Moim zdaniem leczy sie na pokaz.Brak mi wiary,jedyne czego teraz chce to uchronić dzieci przed takim życiem i odejsc od meza.Duze wyzwanie przede mną ale muszę dac radę.

[tojatoja]

Witaj Gośka1205. Ta rozdzielnosc sądowa to bardzo dobra decyzja. Pisałaś z datą wstecz czy od dnia złozenia? Nawet jak od dnia zlozenia to te 4 miesiące masz gwarantowane wiec mysle ze nie warto zmieniac decyzji. Wiem jak strach o mieszkanie potrafi paralizowac więc to naturalne. Wygląda to z naszej perspektywy strasznie, ale kazde procedury nawet jak będą, to trwaja, a Ty zaczęłaś juz dzialac!. A aliementy złozyłaś? Bo jeszcze to mozesz zrobic. Terapia-brawo za odwagę! Wazne ze wiesz czego chcesz, a nie chcesz byc z osobą w czynnym uzaleznieniu, tylko trudno to ogarnąc zarowno formalnie jak i psychicznie więc potrzebujesz pomocy innych.

[Aga43]

Witaj na forum goska1205,
Tak jak napisała tojatoja,sądowa rozdzielność jest lepsza,nie zmieniaj decyzji na notarialną.

Jestem bardzo przestraszony ale muszę się wziąć w garść

Ja też byłam przestraszona,przerażona , cale życie legło mi w gruzach.To są pierwsze silne emocje.Już działasz,dbasz o siebie.Fajnie.Alimenty złóż na dzieci,bez żadnego słowa - ale....
Więcej wiary w siebie życzę.
Dzisiaj myślisz ze to kosmos,coś co nie da rady udźwignąć,ale to dzisiaj tak jest.Jutro może być inaczej.

[goska1205]

Tak bardzo się cieszę, że w końcu napisałam na forum.Jest mi lżej, bardzo dziękuję.Pisze w telefonie,przepraszam za błędy.Na nic nie mam czasu i ciągle jestem zmęczona..Mój swiat się rozpadł,powoli dociera do mnie że nie mam wpływu na meza ale też nie potrafię mu wybaczyć że do tego doprowadził,czuje się tak okropnie skrzywdzony.Najgorzej jest gdy jest normalnie,gdy jesteśmy wszyscy razem (tak jeszcze bywa),dzieci się śmieją a ja patrzę na zupełnie innego człowieka ,bo to nie jest już mój mąż. Dziś pojechał że mną na zakupy ,z dziewczynkami....tak jak dawniej.Peka mi serce bo wiem ,że to już nie ta sama rodzina.Bardzo mi ciężko, fizycznie też.Psycholog zalecila mi leki antydepresyjne,ale psychiatra mnie przekonała aby jednak nadal karmić małą. Probuje to dźwigać ale mnie przerasta,schudłam już 7kg,obawiam się że już nigdy nie będę szczęśliwa.

[goska1205]

W kwestii alimentów, zrobię to.Nie śpieszylam się z tym ponieważ mąż przelewal mi większą część pensji ale za chwilę te pensje zezra dlugi albo wcale jej nie będzie.Najgorsze jest to że ja też się dla niego zadluzylam,na ogromną kwotę a jemu otworzyłam drogę do kolejnych pożyczek. Chciałam dobrze, wtedy maz tłumaczył to pułapka kredytowa o ktorej bal mi sie powiedziec, nie przyznawał się do hazardu.Prubuje mną manipulować cały czas,wmówić mi winę ale to na mnie nie już nie działa.