Krok 1 Przyznaliśmy ,że jesteśmy bezsilni.........

[Kasia]

Krok 1:
Przyznaliśmy, że jesteśmy bezsilni wobec problemu w naszej rodzinie. POGODZENIE SIĘ, AKCEPTACJA

"Przyznanie bezsilności wobec problemu, któremu stawiamy czoła daje nam cudowne uczucie ulgi.
Uczymy się, że nie jesteśmy odpowiedzialne za chorobę naszego hazardzisty.
Nie jesteśmy w stanie zatrzymać jego grania, choć byśmy niewiadomo jak się starały.
Uczymy się też, że nie jesteśmy winne, że on gra. Z takim zrozumieniem naszej bezsilności, zaczynamy czuć się wolne, by skoncentrować się na naszym własnym problemie."- z broszurki "The Gam-Anon, way of life"( "Gam-Anon, sposób na życie")

[Wioleta]

Witam
Jak wiecie jestem zona hazardzisty, ado tego doroslym dzieckiem alkoholikow, chociaz powinnam napisac : dzieckiem siostra i szwagierka. Tak wiec moje wspoluzaleznienie dotyczy nie tylko hazardu. Jednak mojego hazardzisty uczepilam sie jak bluszcz drzewa, zatracilam kompletnie swoje zycie kombinujac jak poukladac jego. Najbardziej jednak wzielam do siebie poczucie winy. Pomogla mi w tym troche moja rodzina twerdzac ze wszystki dlugi to moja wina bo jestem taka glupia i moj hazardzista ktory bardzo bal wziac na siebie odpowiedzialnosc. Wiec ja mimo ze jestem wierzaca nie pozwolilam Bogu go zbawiac i kierowac nim tylko sama wkrecalam sie w poczucie winy i ratowanie go. Bo przeciez tak bardzo go kocham. Dzialy sie ze mna straszne rzeczy od nienawisci do samej siebie po strach przed Bogiem ktorego nie moglam zrozumiec. Dzialo sie ze mna jeszcze wiele strasznych rzeczy ale nie tylko o tym chce pisac chce napisac o codzie ktrory stal sie ze mna w ten wekend . Pojechalam z moja grupa al anon do zakroczymia, zrozumialam co to znaczy uznac ze jestem brezsilna. Zrozumialam ze Bog mnie kocha a ja balam sie go poniewaz biorac na siebie poczucie winy chowalam sie przed nim jak Adam w raju gdy zgrzeszyl. I zrozumialam ze Bog tak samo jak mnie kocha mojego hazardziste i to on go zbawil i to on nim pokieruje jesli mu na to pozwoli. To Bog dzwigal krzyz pelen naszych win wiec ja juz nie musze. A nawet nie powinnam. Czuje sie jak bym zrzucila z siebi ogromny ciezar. Czuje jak by wyrosly mi skrzydla a piosenka ktora ciagle sobie spiewam to : wrzyc luz nie przesadzaj wrzuc luz nie napinaj sie Moim zyciem kieruje sila wyzsza i dobrze mi z tym. Jest jeszcze wiele rzeczy ktore nie sa pozalatwiane ale juz nie szarpie sie tak jak wczesniej ufam ze dzien po dniu Bog mnie poprowadzi. w wielu sprawach jestem bezsilna i tylko On moze mi pomoc. A jeszcze kilka dni temu wydawalo mi sie to nie mozliwe bylam tak splatana ze czolam ze musze umrzec. Dzis wiem ze mam swoje zycie a moj maz ktorego bardzo kocham swoje. I ma do tego swiete prawo. Dzis wiem ze ja moge i powinnam zajac sie swoim dzielac sie jedynie swoimi doswiadczeniami a nie ukladajac mu zycie i wiecie co swiadomosc tego ze nic nie musze. To jest jak objawienie alleluja tak sie ciesze. Do zobaczenia 7 pazdziernika we warszawce juz nie moge doczekac sie tancow tak mi lekko.

[asia]

Aż poczułam rozlewające się ciepło po sercu, po przeczytaniu Twojego postu...
Pozdrawiam Cię serdecznie.Asia

[Kasia]

Wioletko moja kochana! tak się cieszę! Chwała Panu! Na prawdę chwała Bogu za to co przeżyłaś!On jest Siłą Większą od nas samych i można Mu spokojnie zaufać. To piękne co piszesz i bardzo budujące, jesteś żywym świadectwem Jego działania i Jego cudownej miłości do Ciebie. Poczucie, że nic nie musisz to jest coś pięknego, to jest właśnie ta bezsilność w dobrym wydaniu.Tak trzymaj! I do zobaczenia w Warszawie!

[Kasia]

Mam ferie. A to dobry czas, żeby trochę przystanąć, odpocząć, pomyśleć, nadrobić jakieś zaległości, wyspać się... Uwielbiam ten czas.Rok temu w ferie zaczęłam pisać na forum.Wcześniej nawet nie mogłam czytać, tak mnie bolało i rozwalało od środka. Potem coś mnie odblokowało. Dziś wiem, ze to nie żadne coś, ale Ktoś. Dzięki mu za to!
Myślę o bezsilności trochę z perspektywy minionego roku. Myślę też o tym, czym ona jest dla mnie dziś. Jest furtką, drzwiami, których nie da się ominąć na drodze zdrowienia. Muszą być otwarte, im szerzej, tym lepiej.Myślę też o drzwiach mojego serca.Bo akceptacja bezsilności jest w sercu, w umyśle też, ale w sercu przede wszystkim. Co z tego, jeśli teoretycznie ocenię jej ważność, jeśli nie przyjmę osobiście. W minionym roku było wiele sytuacji, w których przyjmowałam moją bezsilność. Najtrudniejszą była dla mnie choroba mojej córki, która na szczęście okazała się niegroźną wirusową, a nie białaczką, którą podejrzewano. To była bolesna lekcja pogodzenia się z moją bezsilnością, na szczęście był moment, w którym tak bardzo w środku ją zaakceptowałam. To był przełom. Bóg powiedział: Zaufaj mi, nie bój się. Zaufałam, odpowiedziałam: Panie, oddaję ją Tobie, przyjmuję Twoją wolę, ja co mogłam to zrobiłam- lekarze, badania itd.W mojej słabości okazuje się Twoja moc. Nie było białaczki, było inne świństwo, na szczęście zupełnie nie groźne.
Pierwszy krok z drugim, mieszanka, dla mnie niezbędna do życia.Puk, puk, puka twoja Siła Wyższa, nie jest natrętna, czeka aż otworzysz drzwi twojej bezsilności. Zaproś ją do siebie.

[Janusz]

Ernest Kurtz i Katherine Ketcham: „Niedoskonałość to rana, przez którą wchodzi Bóg”.
To stwierdzenie bardzo mocno do mnie przemawia. Zwłaszcza gdy myslę, że moja bezsilność to rana przez którą wchodzi Bóg- taki jak Go pojmuję.
Pozdrawiam i zyczę pogody ducha, odwagi i mądrości.
Janusz

[Isia- Iwona]

Krok 1:
Przyznaliśmy, że jesteśmy bezsilni wobec problemu w naszej rodzinie. POGODZENIE SIĘ, AKCEPTACJA

"Przyznanie bezsilności wobec problemu, któremu stawiamy czoła daje nam cudowne uczucie ulgi.
Uczymy się, że nie jesteśmy odpowiedzialne za chorobę naszego hazardzisty.
Nie jesteśmy w stanie zatrzymać jego grania, choć byśmy niewiadomo jak się starały.
Uczymy się też, że nie jesteśmy winne, że on gra. Z takim zrozumieniem naszej bezsilności, zaczynamy czuć się wolne, by skoncentrować się na naszym własnym problemie."- z broszurki "The Gam-Anon, way of life"( "Gam-Anon, sposób na życie")

Czy Haz - Anon jest wyłącznie organizacją dla kobiet?
To jest pytanie od mojego ostatniego narzeczonego, bo on by chciał chodzić na mitingi ale go ten rodzaj żeński zniechęca, który sprawia wrażenie, że kobiety sobie Haz - Anon zawłaszczyły i jest on wyłacznie dla nich.
Ja bardzo prosiabym o rodzaj bardziej heteroseksualny, jesli można, bo to jest bardzo miły narzeczony i chciałabym go trochę dłużej potrzymać nawet wbrew przysłowiu, że mężczyznę należy trzymac krótko, co nie znaczy, że długo"
dziekuję serdecznie
Iwona - Isia

[lola]

Wiesz Isiu jakoś nie zauważyłam żeby zalogował się na forum jakiś mężczyzna współuzależniony. Jestem pewna, że jeśli się tylko pojawi to i forma pisania się zmieni.
Byłam kilka razy na spotkaniach Al-anon(bo jak pewnie wiesz w Polsce jeszcze nie ma stałych spotkań Haz-Anon) i choć większość było tam kobiet to kilku mężczyzn jednak też i nikomu płeć nie robiła różnicy.

[max]

Albo sie modlisz , albo " raz dziewczynka , raz chlopaczek"- nie da sie tego pogodzic

[ilonka307]

Przyznaliśmy, że jesteśmy bezsilni wobec problemu w naszej rodzinie. POGODZENIE SIĘ, AKCEPTACJA

wspaniałe uczucie gdy ta bezsilność nie jest przeszkodą, to uczucie gdy dociera do człowieka, że jest bezsilny i ma do tego prawo, ta ulga, gdy przestajemy poczuwać się do ponoszenia odpowiedzialności za cały świat, przyjemność z każdej małej chwili szczęścia w codziennym życiu...spokojny sen i gdy słowo miłość nabiera nowego znaczenia...cudownie

[zbysob]

spokojny sen i gdy słowo miłość nabiera nowego znaczenia...cudownie

fajnie ze to odkrylas ................. oraz posty juz czteroletnie

[jaro]

No fajnie.
Polecam Rozdział VI Wielkiej Księgi AH: "Rodzina i przyjaciele Haz-Anon i Haz-a-teen"
Mały cytacik w temacie:
"Przyznanie się do własnej bezsilności wobec problemu hazardu w naszej rodzinie daje nam cudowne uczucie wyzwolenia. Dowiadujemy się, że nie jesteśmy odpowiedzialni za problem hazardu. Nie jesteśmy w stanie powstrzymać hazardu, choćbyśmy robili wszystko, co jest w naszej mocy. Dowiadujemy się też, że nie można nas obwiniać za powstały problem. Takie rozumienie własnej bezsilności daje nam przestrzeń do zajęcia się własnymi problemami".

[ilonka307]

dużo czytam, bo forum to ogromna skarbnica ludzkich doświadczeń, doświadczeń które pomagają zrozumieć...


jaro-chętnie poczytam, dzięki

[kas1]

Ja również przydatne wiadomości.