przez Pat » 05 Maj 2023, 11:47
Od długiego czasu tu nie zaglądałam, ale chce dopisać szczęśliwe zakończenie mojej historii. Teraz gdy czytam wszystko po takim czasie wydaje mi się to takie dziecinne, takie niepoważne. Nie wiem co ja sobie myślałam. Współuzależnienie w pełni. Patrząc z perspektywy czasu już wiem, że to nie były prawdziwe uczucia, a mechanizm iluzji i zaprzeczeń. Dużo rzeczy mi się wydawało i dużo nie było prawdziwych. Wiem też, że tamte wydarzenia były mi potrzebne abym dzisiaj żyła w szczęśliwym związku bez manii kontroli, bez krzyku, ataków paniki. Jestem sobie bardzo wdzięczna za to, że uwolniłam się od tego chaosu i cierpienia. Teraz widzę mojego chłopaka i siebie- widzę nas, a nie hazard. Po raz pierwszy w życiu czuje, że jestem „w domu” będąc w związku. Kocham i jestem kochana. Jest między nami dużo szacunku i wsparcia - robimy dla siebie wszystko, bardzo się kochamy. Żałuje tylko jednej rzeczy, że nie skończyłam tego niepoważnego związku wcześniej, że tyle to trwało. Na początku jak znalazłam się na forum pytałam czy jest szansa tworzyć z niegrającym hazardzistą związek, czy warto. Sama odpowiedziałam sobie na to pytanie. Mój obecny chłopak jest niegrającym hazardzistą od kilku lat. Poznałam go już po jego terapii. I tak, można stworzyć wspaniały związek pełen miłości. To wszystko zależy od człowieka, a nie od tego czy jest niegrającym hazardzista czy nie ma problemu z hazardem. Jeśli jest to wartościowa osoba, która walczy o siebie, jest zaangażowana, świadoma,kochająca, szczera, to ta osoba nie będzie ciągnęła Cie w dół, a unosiła żebyś mogła rozwijać skrzydła. Teraz jestem przeszczęśliwa każdego dnia i to jest dowód na to, że po każdej burzy wychodzi słońce.