Mój syn..

[iwa777]

Witam wszystkich na forum. Jestem matką 20-letniego hazardzisty. Jest mi bardzo ciężko bo poczuwam się do winy, ze przyłożyłam rekę do jego grania. Grałam też. To mąż pokazał nam, że można obstawiać mecze przez internet. Tylko z tym, że ja już dawno to rzuciłam, a on grał/gra dalej. Pierwszy raz gdy wyszło na jaw ile nam ukradł i przegrał było szokiem. On obiecywał, my uwierzyliśmy. Po jakimś roku, okazało się, że długi znowu ma. Takie interesy robił, że od jednego kolegi pożyczał np. 100zł a oddawał 150zł pożyczając od innego. Długów narosło, spłaciliśmy, bo czuliśmy sie winni. Zaczął terapię, cześć długów spłacił, pracując w wakacje. Resztę ma spłacić nam jak skończy studia. I był niby spokój. Terapie zakończył pewnie on, a nie terapeutka jak powiedział nam. Poinformowałam kogo mogłam zeby nikt mu pieniędzy nie pożyczał. Ja widzę po jego zachowaniu, że coś się dzieje. Robi się nerwowy, obwinia mnie za wszystko. Łapie nóż i starszy, ze sobie coś zrobi. To mnie przerasta.

Przez granie też słabo poszła mu matura. Nie dostał się na studia tam ,gdzie chciał. Zaczepił się na inny kierunek studiów, a za rok chce powtórzyć maturę i spróbować dostać się tam, gdzie sobie wybrał.

Poszłam na terapie, byłam na kilku spotkaniach, żeby dowiedzieć się jak mam z nim postępować. Pani owszem, zemną rozmawiała, ale to ja więcej mówiłam. Mąż po pierwszym razie, chciał go wyrzucić z domu, ja go powstrzymałam. Terapeutka też była zdziwiona czemu chciał wyrzucić? Sama już nie wiem co robić? Jestem mało konsekwentna. Najlepiej wysłałabym go do ośrodka zamkniętego, ale czy to coś da?
Już nawet, nie wiem jak z nim rozmawiać?

Przepraszam, za ten chaos.

[zbysob]

Iwa nie jesteście winni jego uzależnieniu - o ile to jest uzależnienie. Rodzice pokazują dzieciom różne kawałki życia i np uczą dzieci jeść. Ale gdy dziecko zaczyna jeść kompulsywnie to na pewno nie jest to wina rodziców. Można się zastanowić co spowodowało uzależnienie, bo nie bierze się ono z powietrza , ale na ogół jest to splot wielu czynników i trudno pokazać jeden który o tym zadecydował.
W stosunku do syna oboje z mężem powinniście zachować wspólny front - jednolite i spójne konsekwentne działania. ŻADNYCH spłat pożyczek czy jego kredytów. Wyjaśnić synowi że nie będziecie tego robić i potem niezależnie od sytuacji wytrwać w tym postanowieniu. Wiem że wszystkie tego typu działania w stosunku do własnego dziecka są w sprzeczności z tym co czujesz ale niestety nie ma innej drogi. Osoba uzależniona zawsze potrafi wykorzystać każdą "słabość" najbliższych i tylko twarde i jasne zasady mogą zadziałać. Tylko konsekwencje gry zarówno materialne jak i osadzone w innych sferach potrafią pokazać osobie uzależnionej że ma z czymś problem. Syn niestety musi sam chcieć coś z tym zrobić. Na razie to pogadaliście , postraszyliście a on sobie dalej gra bo nie zabolało. To trudne ale możliwe. Pokaż synowi forum, informuj o tym co myślisz i czujesz , określ jasne granice. Takie które jesteś w stanie zrealizować. A potem konsekwentnie realizuj. Co konkretnie robić zależy od Waszej sytuacji i Waszych możliwości.

[iwa777]

Dziękuję zbysob, obawiałam się, że nikt mi tu nie odpowie. Ja już od jakiegoś czasu czytam to forum. Synowi też już jakiś czas temu o nim mówiłam. Niby mówi, że tu zajrzy i poczyta, ale chyba się boi, ze dowie się jak wygląda prawda z hazardem.
On Nas nie obwinia za to, że zaczął grać. Powiedział, że prędzej czy później sam by trafił na zakłady bukmacherskie. Bardzo dużo rozmawiamy, ale nie lubi wracać do tematów z tym związanych. Najgorsze, co mnie przeraża to, to, że straszy mnie i swoją dziewczynę samobójstwem. Ja ostatnio w nerwach powiedziałam, że jak ma coś zrobić to niech zrobi, a nie uprzedza wszystkich, że ze sobą skończy. Okropne, wiem, ale nie mogę patrzeć, jak się niszczy.

Mam nadzieję, że tym razem uda mi się być konsekwentną. Muszę.

[chłop ze wsi]

Terapeutka też była zdziwiona czemu chciał wyrzucić?

Jeśli była zdziwiona to zmień terapeutkę.
Ja jestem ojcem syna hazardzisty i terapeuta z którym rozmawiałem powiedział- dorosły ? Wywalić z domu niech sobie radzi. Doszło do tego trochę później a syn faktycznie jakoś żyje. Czy tak jakby chciał ? Nie wiem. Czyt tak jakbym ja chciał? Nie.
Ale co mogę zrobić ?
Warunki są postawione. Możliwe do realizacji .Kwestia decyzji. Boli ale cóż.
Powodzenia.

[zbysob]

Iwa mówiąc z grubsza to z uzależnieniem jest tak, że osoba uzależniona broni się przed przyjęciem tego faktu do świadomości. Minimalizowanie negatywnych skutków uzależnienia przez osoby bliskie , pomoc w utrzymaniu i spłacie długów w przypadku hazardu, to nie jest pomoc tylko pielęgnowanie tego nałogu. I nie chodzi o obarczanie winą za niewłaściwe działania tylko o pokazanie tego, że to szkodzi. Większość działań pomagających jest równie niekomfortowa dla uzależnionego jak i dla jego bliskich. Serce podpowiada rozwiązania ochronne, rozum zaś te przeciwne, powodujące ból i usuwające strefę komfortu dziecku czy innej osobie bliskiej. Dlatego najbliższym tak trudno jest w sposób właściwy pomagać osobie uzależnionej. Bo to wbrew instynktom i to tym podstawowym. Ale inaczej się nie da. Każda słabość zostanie wykorzystana i będzie szkodzić. Człowiek uzależniony musi w którymś momencie chcieć aby coś się zmieniło. Życie musi odpowiednio zaboleć. I niestety każdy ma ten punkt bólu w innym miejscu.
Bądź konsekwentna i wytrwała. Inaczej się nie da. No i szukaj pomocy dla siebie bo te działania wymagają wsparcia.

[Sowa]

Najlepiej wysłałabym go do ośrodka zamkniętego, ale czy to coś da?
Już nawet, nie wiem jak z nim rozmawiać?

Iwa, ja jestem hazardzistką, ale mam syna wchodzącego w dorosłe życie i wiem, że to trudne, ale wg mnie najlepsze byłoby wyprowadzenie go z domu i pozwolenie, żeby dorósł, poczuł konsekwencje swojego postępowania. Dom rodzinny to jednak parasol ochronny. Zapewne nie martwi się o rachunki, jedzenie, pranie itp. A to wszystko uczy odpowiedzialności i zmienia perspektywę.
Wysyłanie do ośrodka, gdy on sam się do tego nie pali, raczej nie przyniesie oczekiwanego skutku. Jak rozmawiać? mówić prawdę bez ogródek, ale mówić też o swoich odczuciach, jak Ciebie boli jego zachowanie. Pamiętam, jak jeden z młodych chłopaków opowiadał, że gdy już naprawdę miał dosyć gry, gdy groziło mu więzienie i myślał o samobójstwie, to właśnie do matki zwrócił się o pomoc, bo ona zapewniała, że mu pomoże. Postąpiłabym podobnie. Zapewniłabym, że może liczyć na moją pomoc, gdy tylko będzie chciał się leczyć i czekała, aż przyjdzie ten moment. Oczywiście żadnej pomocy finansowej. Wiem po sobie, że jeśli sam nie dojrzeje do leczenia, niewiele możesz dla niego zrobić. Pomyśl o pomocy dla siebie, jak przetrwać ten czas, bo lekko raczej nie będzie

[iwa777]

Witam po kilku miesiącach. Sprawa wygląda tak, że wyszły na jaw kolejne długi. Niby zapomniał wcześniej, że było coś jeszcze. Potem poleciały chwilówki. Jedne spłacał kolejnymi. Normalny bank nie chce mu dać kredytu. Ja jeszcze mu nic nie spłaciłam i staram się jak mogę tego nie zrobić. Syn pojechał do siostry i tam siedzi. Mężowi jeszcze nic nie powiedziałam, nie mam odwagi. Ma iść do pracy, ale pojechał do siostry odpocząć, nie kumam go. Powiedziałam, że skoro ma takie długi(26tys) i wydzwaniaja bo kilka po termnie jest, to się idzie do pracy najszybciej jak się da. Do tego doszło rozstanie z dziewczyna( ona mówi,że to nie przez długi). Rozmowy chyba nie maja już sensu.

[Marta 33]

Witam cię serdecznie, długi będą się pewnie ciągnąć jeszcze długo, taki to już nałóg, każdy hazardzista musi poczuć konsekwencje grania, inaczej nigdy się nie oknie, z doświadczenia wiem, że spłata długów hazardzisty powoduje... Kolejne nowe długi, czytaj forum , stosuj zasady twardej miłości, choć wiem że to nie jest łatwe w stosunku do własnego dziecka, ale czasem trzeba wybrać mniejsze zło, wysłanie kogoś na leczenie zamknięte bez jego chęci raczej niczym nie poskutkuje, a wręcz odwrotnie, życzę Ci wytrwałości i mądrych decyzji

[Sowa]

Dlaczego nie masz odwagi powiedzieć mężowi o długach syna? przeciez nie Ty je zaciągałaś, a i syn nie tylko Twój, ale też męża. Winisz siebie nadal?

Syn pojechał odpocząć, ok. Odpoczywa się tydzień, dwa (no, ja to mogłabym miesiącami ) i wraca do roboty. To Wasza córka go gości? może warto jej uświadomić, że syn uciekł od Was do kolejnego sponsora, bo jak rozumiem, żyje na koszt siostry? wyznaczyć termin i niech wraca.

Rozmowy chyba nie maja już sensu.

Jesli gra, to nie mają, natomiast mogą zadziałać twarde warunki. Ja zdecydowanie jestem za usamodzielnieniem syna, nie ma takiej możliwości?

[chłop ze wsi]

Jak lubię , będę cytował.

Mężowi jeszcze nic nie powiedziałam

Jakby spółkę z hazardzistą założyłaś- ty sobie synu graj a ja tacie nie powiem ??? Zgroza jak mawiał mój polonista.

Niby zapomniał wcześniej, że było coś jeszcze

Chcesz wierzyć to wierz. Tez tak miałem. Ale to nic nie dało.Niestety. Wiara w kłamstwa nie powoduje że stają się prawdą.
A pamiętsz? Mąż chciał usamodzielnić syna czyli wyrzucić z domu.

Powiedziałam, że skoro ma takie długi(26tys) i wydzwaniaja bo kilka po termnie jest, to się idzie do pracy najszybciej jak się da.

Widzisz . Tu mu źle poradziłaś. Jak ma się długi z hazardu to idzie sie na terapię a potem spłaca długi. Co mu po pracy skoro będzie grał i przegrywał więcej niż zarobi.
Pamiętaj miłość matczyna jest wielka ale czasem potrzebna jest TWARDA wersja tej miłości.
Powodzenia

[zabcia24]

Iwa zycze Ci duzo cierpliwości i twardej miłości.
Tez tu na początku pisałam i raczej wszyscy dobrze radzili a nawet chwalili mnie za twarda miłość.
Moj syn ma akurat 24lata gra od 6lat .
W tym dwa Osrodki po pierwszym nie grał ok 8mies przynajmniej tak mi się wydaje i kontynulowal terapie. Później nie robil przez 3lata nic tylko grał mieszka sam ja akurat zmusiłam go do wyprowadzki bo nie da się zycz z chora nie leczaca się osoba.
Po 2 Ośrodku zmanipulował dziadków miał tam komfort więc odrazu po 2tyg juz grał, gra niestety dalej rozmowy na temat leczenia nie przynoszą skutku odpowiedź nie pomagają mu Osrodki ja uważam inaczej nie chce przestać grać-hazard to perfidna choroba i zadbaj kochana o siebie ja cały czas korzystam z terapi i mitingów dla wspoluzaleznionych i to mi daje dużo siłę i wiem jak nie dac się zmanipulować. Obecnie syn dorobil sie 3 wyroków za drobne oszustwa internetowe oczywiście pieniądze z tego były potrzebne na hazard .Nadal mieszka sam ,pracuje choc plany były jego inne kariera sportowa a teraz pracuje fizycznie.
Mam z nim kontakt sporadyczny a ostatnio nawet postanowiłam się odciąć całkowicie jak mi to wyjdzie nie wiem ale robie to dla jego dobra.
Nigdy kochana nie pozyczaj pieniędzy i nie spłacaj nic za niego ja nigdy tego nie robiłam i nie mam zamiaru .
Ostatnio chciał 250zl zeby zapłacić grzywna bo mu tyle niby brakuje odmówiłam to próbował mnie zmanipulował mówiąc to wolisz żebym poszedł do więzienia -odpowiedzialam to sa Twoje konsekwencje a on ze wie ale właśnie probuje wszystko prostować i umówi się z terapeutka słyszę to juz od roku.Wiec pamiętaj twarda miłość nie pomagaj.
Ja synowi mowie tylko ze bardzo go kocham i jeśli będzie potrzebował wsparcia na prawdę to jestem ale nie teraz kiedy on nie chce się leczyć, trudno i ciężkie to dla matki dlatego ściskam Cie i zycze wytrwałości a dla syna odwagi do walki z nałogiem choc przeważnie długa droga musi ich bardzo zaboleć